ပစ်မသွားနဲ့နော်

ဒီဇာတ်လမ်းလေးက (၁၉၉၆)လောက်က အတွေ့အကြုံလေးကို အခြေခံပါသည်။ ခုခေတ်က တိုက်ခန်းတွေများ၍ ချောင်းဖို့ သေိပ်မလွယ်တော့ပေ။ လှိုင်သာယာမြို့သစ်စပေါ်ပီးနောက် မြို့သစ်အစွန်းပိုင်းများတွင် တနေ့လုပ်တနေ့စားများ စုပီးနေကြသော ရပ်ကွက်တခုရှိသည်။ ပေ၂၀ကို တအိမ်ဆောက်နေကြတဲ့အချိန်ပေါ့ဗျာ။ အိမ်ရှင်အများစုက ဆယ်ပေတခြမ်းကို ထရံကာပြီး ငှါးစားကြသည့်အချိန်ပေါ့။ မင်းမင်း…နယ်ကတက်လာပီး ရန်ကုန်မှ အသိတယောက်ဆီမှာတည်းခိုရင်း အလုပ်ရှာသည်။ လှိုင်သာယာက စက်ရုံတခုမှာအလုပ်ရ၍ အလုပ်နှင့်နီးသော ထိုရပ်ကွက်တွင် အိမ်ငှါးနေရန်ရှာရပါတော့သည်။

အကျင်းချုပ်ပြောရရင်တော့ ဆယ်ပေခန်းလေးရတာပေါ့ဗျာ။ ခေါင်းရင်းခန်းအိမ်ငှါးက လင်မယား၊ ခလေးကမရှိကြသေး၊ မင်းမင်းက ခြေရင်းခန်းမှာနေသည်။ ကိုကျော်ကြီးနှင့်မထားက လင်မယား။ ကျော်ကြီးမှာ ကားစပါယ်ယာဖြစ်သည်။ မထားမှာမင်းမင်းနှင့် တစက်ရုံထည်းအတူလုပ်ကြ၍ မင်းမင်းနှင့်သိကြကာ သူတို့ခြေရင်ခန်းငှါးမည်ဟု အိမ်ရှင်က ပြောသဖြင့် မင်းမင်းငှါးနေရန် အဆင်ပြေသွားလေသည်။ အလုပ်ဆင်းချိန် လိုင်းကားစီးလျှင် မထားနှင့်မင်းမင်း ဆုံတတ်ကြသည်။ မထားမှာလင်ရှိပေမဲ့ အပျိုအတိုင်းပင်၊ သင်ဇာဝင့်ကျော်လို ကိုယ်အနေအထားမျိုး အသားအရည်ဝင်းဝါသည်။ နှာတံသွယ်မျက်နှာဝိုင်းလေးနှင့် ကြည့်ကောင်းလှသည်။

သူမကိုစသိချိန်က အပျိုထင်၍ မင်းမင်းစကားဝင်ရော မိတ်ဆက်ပီး ခင်အောင်လုပ်ခဲ့သည်။ လင်ရှိသည်ဟုသိရ၍ အနေအထိုင်ဆင်ခြင်လိုက်ရသည်။ ခုတော့ တအိမ်ထည်း မှာတခြမ်းစီနေကြသဖြင့် မင်းမင်းကျေနပ်နေမိသည်။ အိမ်ပုံစံက သစ်သားအိမ် အလည်က ထရံတောက်လျှောက်ကာထားသည်။ ရေချိုးလျှင်နောက်ဖေးမှာ ချိုးကြသည်။ အိမ်ရှေ့ခန်း အိပ်ခန်းရှိပီး မီးဖိုချောင်မရှိပါ။ အိမ်သာမှာတခုထည်းရှိသည်။ ထမင်းဟင်းချက်လျှင် ရေကပြင်မှာပဲ ချက်ကြပီး ရေချိုးနေရာနှင့်အိမ်သာမှာ ဆယ်ပေလောက်သာကွာသည်။ မင်းမင်းထိုအိမ်မှာ စနေတဲ့နေ့မှာ ချောင်းဂွင်ရလေသည်။

နောက်ဖေးမှ ရေချိုးသံကြားလိုက်ရသည်။ မင်းမင်းအိပ်နေရင်း ထရံကြားမှချောင်းလိုက်ရာ မထားဖြစ်နေသည်။ ရေဆေးငါးကြီးလို ဝင်းပြောင်နေသည်။ ရေစိုထမိန်ကြောင့် တင်းရင်းနေတဲ့ တင်သားကြီးကြားကို ထမိန်အပြင်မှနေ၍ ပွတ်တိုက်နေသည်။ ဖင်ကြားညပ်ပုံစံကြောင့် မင်းမင်းလီးထတောင်လေသည်။ ထမိန်ပြန်ပြင်၍ဝ တ်ဖို့ခါလိုက်ရာ ဘေးတိုက်မြင်ရသောမြင်ကွင်း ကောက်ကြောင်းလှလိုက်တာ နို့သားမှာလုံးပီး အပေါ်ဘက်ကော့တက်နေသည်။ ဆီးခုံနှင့်ဗိုက်တသားထည်း တင်လေးကကောက်လို့ လှနေသည်။ သူမလင်ကျော်ကြီးမှာ စပယ်ယာဖြစ်၍ အစောကြီးအလုပ်ထသွားသည်။ တနင်္ဂနွေတရက်ပဲ နားလေသည်။ ခုကျော်ကြီးမရှိ အလွတ်ချောင်းလို့ရပေပီ။ သူမရေချိုးပီး အဝတ်လဲဖို့လုပ်နေသည်။ မင်းမင်းအခန်းဘက်မှာ ပြတင်းပေါက်မရှိ၍ အမှောင်ခန်းလို ဖြစ်နေသည်။

မထားအခန်းမှာ ပြတင်းပေါက်ဖွင့်ထား၍ မနက်အလင်းအောက်မှာ ပေါ်တင်ကြီးမြင်ရသည်။ သူမ ထမိန်ချွတ်ချလိုက်ရာ စောက်မွှေးယေးယေးနှင့် အဖုတ်ကိုမြင်ရသည်။ အလုပ်သွားအဝတ်ကို ကုန်းယူလိုက်စဉ် ဖင်နောက်မှပြူးထွက်လာသော အဖုတ်နောက်ပိုင်းနှင့် အညိုရောင်ခရေပွင့်စအိုလေးမှာ လိုးချင်စရာပေ။ တင်သားကြီးများမှာ ပြတင်းအလင်းရောင်ကြောင့် တင်းပြောင်နေသည်။ မထား အသားအရည်မှာ ဝါညက်ညက်နှင့် အင်မတန်အိစက်နေမှာဖြစ်သည်။ ဒီလိုဖင်နှင့်အဖုတ်ကိုရထားသော ကျော်ကြီး ဘလိုများ လိုးမလည်းကြည့်ချင်လာမိသည်။ မင်းမင်းလည်း အလုပ်သွားရမည်။

မနက်ခင်းဂွင်းထုလျှင် အလုပ်မလုပ်နိုင်မှစိုး၍ စိတ်လျှော့လိုက်ပီး အလုပ်သွားရန် ပြင်ရပါတော့သည်။ ကားမှတ်တိုင်တွင် အလုပ်သွားမည့်သူများ အုံခဲနေသည်။ ကားကမလာသေး။ ထိုလူအုပ်တွင် မိန်းခလေးများ ပိုများသည်အထည်ချုပ်စက်ရုံနှင့် နီးသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထိုခေတ်က ဝိုင်ဘီအက် ဟီးနိုးကားများ မရှိသေးပါ။ ချက်ကြီး ခေါ်ဘက်စ်များသာ ရှိသည်။ ကားအလွန်ကြပ်သဖြင့် မိန်းခလေးများအတွက် အဆင်မပြေပေမဲ့ ယောက်ျားများအတွက် သာယာလေသည်။ ထောက်ဂွင်ဖြစ်သည်။ မထား နှင့်မင်းမင်းမှာ ဘေးချင်းကပ်ရပ်နေကြသည်။ ဘက်စကားရောက်လာသည်။ ကြပ်နေသည်။

အလုအယက်ဝိုင်းတက်ကြသည်။ “မထားမြန်မြန်လာ အလုပ်နောက်ကျမယ်” မင်းမင်းအရှေ့မှတိုးဝှေးတက်သွားသည်။ မထားအနောက်က ကပ်တိုးလိုက်လာသည်။ အလည်လောက်တွင် တိုးမရတော့ပါ။ မထားရဲ့နို့နှစ်လုံးမှာ သူ့ကျောကုံးကို လာဖိမိနေသည်။ အိစက်နေတာပဲ။ ကားလှုပ်တိုင်းနို့နှင့် ကျောပွတ်နေရတာ ဖီးကောင်းလွန်းသည်။ ဆင်းဖို့မှတ်တိုင်နီးလာသဖြင့် မထားဆင့်ဖို့ တဖတ်လှည့်လိုက်သည်။

မင်းမင်းလည်း လိုက်လှည့်သဖြင့် ဖင်ကွဲကြားနှင့် လီးထောက်မိတော့သည်။ ရေချိုးပီးမြင်ထားသော ဖင်ကြီးကိုထောက်မိနေသလို နို့နဲ့အပွတ်ခံရ၍ လီးက အတွင်းခံထဲမာတင်းနေသည်။ မတတ်နိုင်ဘူး ကားကြပ်တာကိုး။ အရှေ့မှမထားငြိမ်နေသည်။ မင်းမင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ် လီးကို ဖင်နဲ့အကြိမ်းထောက်လိုက်ရာ သုတ်ရည်များပင် ထွက်နေတော့သည်။ မင်းမင်းထောက်နေတာ မထားသိပါသည်။ ကားကြပ်နေတော့ အပစ်ပြောမရသလို၊ တအိမ်ထဲအတူနေသောသူဖြစ်၍ နားလည်ပေးလိုက်သည်။ မထား ကာမအရသာကို ကြိုက်သည်။ လင်ဖြစ်သူမှာ စပါယ်ယာ ဖြစ်၍ပြန်ရင်ပင်ပန်းသည်ဟုဆိုကာ အရက်ကလေးသောက်လာပီး တန်းအိပ်တတ်သည်။ အိမ်ထောက်သက် တနှစ်ကျော်သာရှိသေးသည်။ ညားခါစကလို ကျော်ကြီးမလိုးနိုင်တော့ပါ။

မထားလီးငတ်နေတာကြာပါပီး တပါတ်တခါသာ အလိုးခံရ၍အားမရနိုင်ပါ။ တခါတလေ ညဘက်လင်အိပ်နေချိန် လက်ချောင်းများသွင်း၍ အာသာဖြေနေရသည်။ ခုလည်း ဖင်ကြားပူပူနွေးနွေး လီးကို အလိုးခံချင်နေသည်။ “မထား တိုးတော့ ရောက်ပီ” မင်းမင်းသူမပုခုံးလေးကို လှုပ်ပြောတော့မှ တိုးဖို့သတိရတော့သည်။ ကားပေါ်ကဆင်းပီး ဘေးကပ်လမ်းလျှောက်နေစဉ် “မထား နင်က တကယ့်အပျိုအတိုင်းပဲနော်.. ကလေးမယူဘူးလား” မထားပြန်မဖြေ ခေါင်းငုံ့လျှောက်နေသည်။

မင်းမင်းစိတ်မလုံဖြစ်သွားသည်။ သူလီးထောက်တာ စိတ်ဆိုးသွားပီထင်၍ “မထား င့ါကိုခွင့်လွှတ်ပါဟာ.. ကားကြပ်လို့ထောက်မိတာပါ” ထိုအခါမှ မထားက “မတော်လို့ဖြစ်တာပဲ..ခွင့်လွှတ်ပါတယ်” နှစ်ယောက်သား ဘာမှဆက်မပြောတော့ပဲ ခပ်ခွာခွာ အလုပ်ဆက်သွားကြတော့သည်။ မထားတနေ့လုံး အလုပ်လုပ်၍မရပါ။ မင်းမင်းနှင့်အလုပ်ထည်း တခါတလေတွေ့မိလျှင် ကားပေါ်မှာအဖြစ်ကို ပြန်သတိရပီး ပေါင်ကြားထည်းယားနေသလို ခံစားနေရသည်။ အလုပ်အိမ်သာထည်း သေးပေါက်သွားလျှင် အစိလေးကိုပွတ်၍ ခဏလောက်ကစားပြီး ကာမစိတ်နိုးထနေတတ်သည်။

ဒီနေ့ညတော့ ယောက်ျားကိုလိုးခိုင်းဖို့ တွေးနေမိလေသည်။ ထိုခေတ်အချိန်သည် အပြာဗီဒီယိုများ အလွယ်တကူကြည့်လို့မရပေ။ ခက်ခဲသောကာလဖြစ်သည်။ အပြာစာအုပ်နှင့် အပြာကာတွန်းများသာ ခက်ခက်ခဲခဲ ဝယ်ဖတ်ကြရသည်။ မင်းမင်း မထားဖင်နှင့်စဖုကိုသာ မြင်ယောင်နေမိ၍ လီးလည်းတောင်နေသည်။ ဖတ်ဖူးသော အပြာစာများအတွင်းမှ လိုးနည်းများကို ပြန်မြင်ယောင်ပီးမထားကိုလိုးဖို့ အကြံထုတ်နေမိသည်။ အလုပ်ပြန်ချိန်ရောက်လေပီ။ ထုံးစံအတိုင်း ကားကြပ်ကြပ်တိုးစီးပြန်ရ၍ မထားများရှိနေမလား။ ရှာကြည့်သေးသည် မတွေ့ပါ။ ဘယ်အချိန်ပြန်သည် မသိလိုက်၊ စနေနေ့မို့ မထားစောစောပြန်သွားသည်။ လင်တော်မောင်စပါယ်ယာကျော်ကြီး အလုပ်အစောပြန်တတ်သည်။ မင်းမင်းအိမ်ပြန်မရောက်ခင် စောစောခံချင်လို့ဖြစ်သည်။

မထား တွေးမိပါသည်။ ခြေရင်းခန်းမှာ ပြတင်းပေါက်မရှိပေ။ အိမ်ရှေ့ခန်းနှင့် နောက်ဖေးခန်းထရံကာ ခွဲထား၍မီးမထွန်းလျှင် မှောင်နေတတ်သည်။ မင်းမင်းအိပ်ခန်းနှင့် သူတို့အိပ်ခန်းမှာ ထရံတချပ်သာခြားသည်။ ချောင်းကြည့်လျင် မြင်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် စက္ကူမျာသတင်းစာများကပ်ထားရသည်။ ယခု သူမ အိမ်အရင်ဆုံးရောက်သည်။ လင်က မရောက်သေး မင်းမင်းလည်းပြန်မလသေးပါ။ ထို့ကြောင့် သူမအဝတ်လဲရင်း သတင်းစာလွတ်နေသောနေရာတချို့မှ ခြေရင်းခန်းကို ခြောင်းကြည့်လိုက်သည်။ မင်းမင်းအိပ်ယာနှင့် အဝတ်အစားများတွေ့ရသည်။ မင်းမင်းချောင်းလျှင် သူမကိုမြင်မှာ သေခြာလေပီ။

သူင့ါကိုချောင်းသေးလား.. ဟုတွေးမိရင်း ရင်ခုန်နေမိသည်။ ထိုစဉ် ကျော်ကြီး ပြန်ရောက်လာလေသည်။ “ဟာ..မိန်းမ အစောကြီးရောက်နေပါလား” “ဟုတယ်..ကိုကျော်..အလုပ်နည်းလို့ ခွင့်တောင်းပီးပြန်လာတာ” မထား သူ့လင်ကြီးကိုဖက်ပြီး “ကျမ ခလေးလိုချင်တယ် ရှင်ဒီနေ့ကြိုးစားပေး” “အင်းပါ မိန်းမရယ် လာခုပဲစရအောင်” ကျော်ကြီးနှင့်မထားအဝတ်များချွတ်ချလိုပ်ပီး အိပ်ယာပေါ်လှဲလိုက်သည်။ “ရှင့် သုတ်ရည်ကို အပြင်မထုတ်နဲ့နော် ခလေးယူမယ်” သူတို့လင်မယား ကွန်ဒုံးသုံးနေတာကြာပါပီ။ ငွေကြေးမပြည့်စုံသေး၍ ခလေးမရအောင် သုံးခြင်းဖြစ်သည်။ မထားတားဆေးမသောက်ချင်ပါ ရာသီမလာလျှင် အသားအရည်မွဲခြောက်မှာ စိုးလို့ဖြစ်သည်။ ကျော်ကြီးမှာ အိမ်ငှါးဘဝနှင့်ကလေးယူရမှာ တွေးပူနေမိသည်။ ထို့ကြောင့် လိုးတိုင်းကွန်ဒုံးသုံးနေရ၍ စပတ်အရသာကို ကောင်းကောင်းမခံစားရ။

မထားလည်း ထို့အတူပင် သူမမှာ မပီးခင် ယောက်ျားက ကွန်ဒုံးထဲမှာပီးချသဖြင့် သုတ်အရသာကို မခံစားရပေ။ ဒီနေ့မထားအရမ်းထန်နေသည်။ ပက်လက်ပေါင်ကားပေးလိုက်သည်။ ကျော်ကြီးလီးမှာ ၅လက်မလောက်သာရှိသည်။ တဆုံးထည့်လိုးမှသာ သားအိမ်နားထိရောက်သည်။ မထားရဲ့နို့ကလေးများကို ဆွဲစုပ်နေရင်း လီးကိုမသွင်းသေးပဲ စပ အပေါ်သို့ အမြောင်းလိုက်ပွတ်ရင်း လီးပိုတောင်အောင်လုပ်နေသည်။ စပါယ်ယာအလုပ်မှာ ပင်ပန်းလှ၍ လီးမှာ ချက်ချင်းမတောင်နိုင်ပါ။ လိုးချင်သော်လည်း လီးကမလိုက်နိုင်ဖြစ်နေသည်။ ”မိန်းမ..စုပ်ပေးဟာ..မတောင်နိုင်ဘူး” ကျော်ကြီး ပက်လက်လှန်လိုက်သည်။ မထား သက်ပြင်းချရက်ထလိုက်၍ ကျော်ကြီးပေါင်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်ကာ လီးကိုအရင် ဂွင်းကစားလိုက်သည်။

“ရှင် အားဆေးသုံးသင့်တယ်” “အေး..ငါဝယ်ဖို့မေ့နေတာ..စုပ်ပါတော့ဟာ.. အာ့မှထောင်လာမှာ” မထားဖင်ဘူးတောင်းထောင်ကာ စုပ်ပါတော့သည်။ “ပြွစ်..ပြွစ်.. အင်း..ကောင်းတယ်မိန်းမရေ ” မထား လျှာကလေးနှင့်လီးဒစ်လေးကို မွေ့ကစားလိုက်ရာ လီးမှာထောင်လာတော့သည်။ မထားမအားနိုင်တော့ပါ ဘယ်လက်ကလီးကိုကိုင်၍စုပ်နေပီး ညာလက်က ဗိုက်အောက်လျှို၍ လက်ခြောင်းများက အဖုတ်ထဲ ထည့်လိုက်ထုတ်လိုက်ကစားနေတော့သည်။ “အွင်း..အ့..ပြွစ်ပြွစ်..ရှီး…အ့..” မင်းမင်းအိမ်ပြန်ရောက်လာသည်။ မထားအိမ်ရှေ့ဘက်ကြည့်တော့ ယောက်ျားဖိနပ်တွေ့ရ၍ ကျော်ကြီးရောက်နေတာ သိလိုက်သည်။

မိမိအိပ်ခန်းထဲဝင်၍ လှဲလျှောင်းအနားယူလိုက်သည်။ ကြမ်းတပြေးထည်းဖြစ်နေ၍ တဖက်ခန်းမှ ငြီးသံလိုကြားရသဖြင့်ချောင်းလိုက်ရာ အိုး..ခိုင်မော့… အပြာကား မကြည့်ရတာကြာပီဖြစ်သော မင်းမင်း ထီပေါက်လေသည်။ ပြတင်းပေါက်ဘက် ခေါင်းထားကာ သူချောင်းသည့်ဘက် ခြေဆင်းထားသော ကျော်ကြီးနှင့် ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးနှင့် ပုလွေပေးသော မထား။ လက်ခြောင်းသွယ်သွယ်လေးများက စပထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် အရည်ဖြူလေးများပင် ထွက်နေလေသည်။ ဒူးကားဖင်ကုန်းထားခြင်းကြောင့် နို့နှစ်လုံးတင်းတင်းကိုပါ မြင်နေရသည်။ ထရံ၏အောက်ခြေမှာ သတင်းစာလွတ်သဖြင့် ချောင်းရအဆင်ပြေသည်။

မင်းမင်းပုဆိုးချွတ်ဖင်ကုန်းချောင်းရင်း လီးကိုခြေမှပင့်ကာ ဂွင်းတိုက်တော့သည်။ မထား လီးစုပ်နေရင်း တဖက်ခန်းမှ ခြေသံကိုကြားရသည်။ မင်းမင်းပြန်လာတာသိသည်။ လီးကို အားပိုသုံး၍ စုပ်လိုက်သည်။ “အား..ကောင်းလိုက်တာ..အား..အ့” ကျော်ကြီး အသံထွက်ပိုကျယ်၍ မင်းမင်းကြားနိုင်သည်ဟု ထင်လိုက်သည်။ “မိန်းမ အပေါ်က စောင့်ဟာ..အရမ်းထန်နေပီ” မထားလီးစုပ်တာရပ်ပီး ခြေရင်းဘက်လှည့်၍ လီးကိုကိုင် အဖုတ်ဝတေ့၍ စောင့်ချတော့သည်။ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများမှာ ပြဲလန်မနေပါ ဖောင်းဖောင်းလေးနှင့် စိကပ်နေသည်။

ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲရင်းစောင့်သလို လက်များကနို့ကို ပွတ်ခြေနေလိုက်သည်။ သူမမျက်လုံးများထရံဘက်ကြည့်ရင်း “အ့..အ့..ရှီး..ကိုကျော်အောက်ကပင့်လိုးပါ.. အား.. ကောင်းတယ်..” လိုးပွဲကြည့်ကောင်းနေသောမင်းမင်း၊ ၇ လက်မခန့်လီးကြီးကို ဂွင်းအဆက်မပြတ်တိုက်နေပြန်သည်။ မထား မျက်လုံးများက သူဘက်ကြည့်နေ၍ ချောင်းတာသိပုံရနေသည်။ မထား သူ့ဘက်မျက်နှာမူပြီး ကုန်းလိုက်ပြန်သည်။ ကျောသားဖွေးဖွေးနှင့် ဖင်ကားထားရာ ကျော်ကြီး အနောက်မှ မထား ရဲ့ခါးကိုကိုင်ပြီး လိုးပါတော့သည်။ နို့သားအိအိကြီးများလည်း ခါရမ်းနေတော့သည်။

မထား ထောက်ထားသောလက်ကို ကွေးချလိုက်ပီး ကြမ်းပြင်နှင့်ကပ်လိုက်ရာ မင်းမင်း ချောင်းကြည့်ပေါက်နှင့် တတန်းထည်းဖြစ်သွားတော့သည်။ ရမတ်ထန်သော မျက်လုံးများနှင့်မထားမှာ တအအ အော်နေရင်း လျှာလေးပင်အနည်းငယ်ထွက်နေသည်။ နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးနှင့် သွားဖွေးဖွေးကြောင့် မင်းမင်း မှာ အစုပ်ခံရရင် ဘလောက်ကောင်းမလည်း တွေးနေမိသည်။ ကျော်ကြီး မျက်စိမှိတ်အံကြိတ်ပီး အဆက်မပြတ်လိုးနေရာ သိပ်မကြာခင် လရည်များ ထွက်ကုန်သည်။

မထား မပီးသေးပါ ကျော်ကြီးက ပီးသွားသည်။ ”မိန်းမရေ..သုတ်တွေ ထည့်လိုက်ပီနော် ကောင်းလား..” “အင်း..ကောင်းတယ်..ထပ်လုပ်ပေးပါ” “ခဏ အနားယူမယ် ညကျရင်ထပ်လုပ်မယ်ဟုပီလား” မထား အာသာမပြေပါ မျက်နှာလေးညှိုးသွားသည်။ မင်းမင်း စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားရသည်။ မထားစိတ်တိုင်းကျ လိုးပေးချင်မိသည်။ မိမိလည်းထုလို့မပီးသေးပါ။ ကျော်ကြီးက အပီးမြန်၍ ပွဲကရပ်သွားရသည်။ အပြာကားကြည့်ရင်း မီးပျက်သွားသလိုခံစားနေရသည်။

ကျော်ကြီး လီးတန်းလန်းနှင့်ပက်လက်အနားယူလိုက်ရာ ခနအကြာ ဟောက်သံပေး၍ အိပ်ပျော်သွားသည်။ မထားလည်း ထမိန် ရင်လျှားဝတ်၍ နောက်ဖေးထွက်သွားတာ တွေ့လိုက်ရာ မင်းမင်း ပုဆိုးပြန်ဝတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် နောက်ဖေးသို့ထွက်၍ ထမင်းချက်ရန်ဟန်ဆောင်ကာ နောက်ဖေးသို့ ထွက်လိုက်သည်။ ရေကပြင်အောက်ရေချိုးနေရာမှာ မထားထိုင်ပီး ရေချိုးရန်ပြင်နေစဉ် “ဟာ မထား အလုပ်အစောကြီးပြန်တာလား” “ဟုတ်တယ်မင်းမင်းရေ..ဈေးဝယ်စရာလေးရှိလို့ ပြန်လာတာ” မထားလိမ်ပြောလိုက်သည်။ “ကျနော်လည်း ထမင်းချက်ပီးဈေးဝယ်ရအူးမယ်” မင်းမင်း ပုဆိုးတိုတိုဝတ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။

ငုတ်တုတ်ထိုင်လျှင် အောက်စလွတ်အောင် တမင်လုပ်လိုက်သည်။ နောက်ဖေးထမင်းချက်ရာနေရာမှာ တခုထည်းဖြစ်ပီး သူ့မီးဖိုကိုယ့်မီးဖိုနှင့်ချက်ကြသည်။ မီးဖို နေရာနှင့်ရေချိုးရာမှာ အထက်အောက်ဖြစ်သည်။ မထားရေချိုးနေရာမှကြည့်လျှင် ဒဲ့မြင်ရသည်။ မင်းမင်း ငုတ်တုတ်ထိုင် မီးဖိုပြာများရှင်းနေရင်း အောက်စလွတ်တာ မထားမြင်နေရသည်။ လီးမှာ ထောင်မတ်နေပီး အမွေးများမရှိ၍ ရိတ်ထားပုံထင်ရသည်။ မင်းမင်းမှာ မထား၏ရေစိုကိုယ်လုံးအလှကြောင့် လီးတောင်နေပီး လိုးပွဲကြည့်ထား၍ အရှိန်ကမကျသေးပေ။ လရည်ကြည်လေးများပင်ထွက်နေသည်။

၇ လက်မ ကျော်ရှည်သောလီးမှာ ငရုတ်ကျည်ပွေ့အရွယ်ကြီးပီး လီးထိပ်မှာ ဒစ်လန်နေ၍ထိပ်ဖူးကြီးမှာ ပန်းရောင်ထနေသည်။ မထား ခိုးကြည့်နေရင်း ခံတွင်းခြောက်လာမိသည်။ ရင်ထဲတလှက်လှက်တုန်၍ ခံချင်စိတ်ပေါ်လာနေသည်။ မြန်မာမိန်းခလေးဖြစ်သည်ကတကြောင်း အိမ်ထောင်သည်မို့ ဖောက်ပြန်တယ်ထင်မှာ မခံနိုင် အထင်သေးမှာစိုးနေပြန်သည်။ ရေချိုးနေရာမှာ တခုထည်းဖြစ်၍ မထားပီးလျင် သူရေချိုးရအူးမည်။ “မထား ဘယ်ဈေးသွားမှာလည်းဗျ” “မီးခွက်ဈေးလေ.. နင်ဘာဝယ်မလို့လဲ” “ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူးဗျာ..အဝတ်အစားလေးဝယ်မလို့ပါ” “ငါရေချိုးပီးရင်သွားမှာ..နင်လိုက်မလား” မင်းမင်းပျော်သွားသည်။

အခွင့်အရေးရလေပီ။ “လိုက်မယ်လေ..ရေချိုးပီးရင်သွားကြတာပေါ့” မထား ရေချိုးသနခါးလိမ်းအဝတ်လည်းပီး အိပ်ပျော်နေသော လင်တော်မောင်ကျော်ကြီးကိုနှိုး၍ “ကိုကျော် ထအူးလေ ကျမဈေးသွားမလို့ ရှင်ရောဘယ်သွားမှာလဲ” “ငါ လည်း မနက်ဖြန်အလုပ်နားတယ်.. အရက်ဆိုင်သွားလိုက်အူးမယ်” “အရမ်းမမူးနဲ့နော် ရှင်ညကျရင်ထပ်လုပ်မယ် ကတိပေးထားတာမမေ့နဲ့” ကျော်ကြီးမထားပါးလေးကို နမ်းလိုက်ပီး ”အေးပါ မိန်းမရယ် နင်ကလေးလိုချင်တာ သိပါတယ်.. ငါကတိပေးတယ်.. အိုကေလား” ကျော်ကြီးမှာ ရိုးရိုးအေးအေး သမားဖြစ်သည်။ သူ့မိန်းမ ထန်နေတာမသိရှာပေ။

အရက်ကိုတော့ကြိုက်သည်။ အသိမိတ်ဆွေတွေ့လျင် အမူးလွန်အောင်သောက်တတ်၍ တခါတလေ အိမ်ပြန်ရောက်တာတောင် မသိပေ။ မထားပိုက်ဆံအိပ်ဆွဲယူပီး အပြင်ထွက်တော့သည်။ မင်းမင်းအိမ်ခန်းရှေ့ကြည့်လိုက်ရာ ဖိနပ်မတွေ့ရ၍ ထွက်သွားတာသိလိုက်သည်။ “အဲ့ကောင် လိုက်မယ်ပြောပီးဘယ်ရောက်သွားပါလိမ့်” အမှန်တော့ မင်းမင်း ကားမှတ်တိုင်ကြိုရောက်နေသည်။ အိမ်အတူထွက်လျှင် ကျော်ကြီးတမျိုးထင်မှာစိုး၍ ရှောင်လွှဲထွက်ခြင်းဖြစ်သည်။

မှတ်တိုင်ခုံလေးမှာထိုင်နေသော မင်းမင်းကိုတွေ့လိုက်ရသည့် မထားပျော်သွားမိသည်။ “ဟဲ့ နင်က ကြိုစောင့်နေတာလား” “ဟုတ်တယ်အမရေ..အတူထွက်ရင် မသင့်တော်လို့ပါ” မထားနားလည်လိုက်သည်။ မင်းမင်း ဟာ အခြေအနေကို နားလည်တတ်၍ မိတ်ဆွေကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ထိုစဉ် ဘက်စ်ရောက်လာသဖြင့် ဈေးသို့ထွက်ခွာကြတော့သည်။

မိုးချုပ်စပြုနေလေပီ။ ဈေးအတွင်းစည်ကားလွန်းလှသည်။ ညဈေးတခုလိုဖြစ်နေ၍ အလုပ်နားချိန် ဈေးဝယ်သူများ စည်းကားသိုက်မြိုက်နေလေသည်။ မထားနှင့်မင်းမင်း အတူတွဲသွား၍ အလွန်ခင်မင်သော မိတ်ဆွေများပမာ ဖြစ်လာသည်။ လိုအပ်သောပစ္စည်းများဝယ်ကြပီး ပြန်ကြသည်။ ညမိုးချုပ်ပီဖြစ်သည်။ လိုင်းကားမှာ မြို့ထဲမှအပြန်ဖြစ်၍ အလုပ်ပြန်သူများနှင့် ကြပ်နေပြန်သည်။ မင်းမင်း မထားတိုးစီးရပြန်သည်။ မင်းမင်းထိုဂွင်ကိုသိ၍ အတွင်းခံဘောင်းဘီမဝတ်ခဲ့ပေ။ အခု မထား သူ့ရှေ့မှာရပ်နေပီး အပေါ်တန်းကိုင်ရန်ခက်ခဲနေသည်။

”အမ ဈေးအိပ် ကျနော့ကိုပေးထား.. အပေါ်ကိုပဲ ရအောင်ကိုင်..” “ကျေးဇူးပဲဟာ..ကြပ်လိုက်တာလွန်ရော” မင်းမင်းလက်တဖက်က အိပ်ဆွဲပီးတဖက်က အပေါ်တန်းကိုင်သည်။ မထားမှာ လက်နှစ်ဖက်မြောက်သော်လည်း မမှီသေးထို့ကြောင့် မင်းမင်းလက်မောင်းကို အားပြုကိုင်ရတော့သည်။ ကျောသားအိအိလေးနှင့် ဆံပင်စုစည်းထားသောကြောင့် ပေါ်နေသော ဂုတ်သားလေးက မင်းမင်းကို ရာဂထန်စေလေသည်။ အောက်မှလီးစတောင်လာသည်။ အတွင်းခံမပါသောကြောင့် လီမှာတဖြောင့်ထည်း ဖြစ်လာပြီး မထား၏တင်သားအိအိကြီးကို ထိုးနေမိသည်။ “မထား ခွင့်လွှတ်နော် ကျနော် ဘောင်းဘီဝတ်မဝတ်ခဲ့မိလို့ ခုလိုထိုးမိတာပါ” အသံတိုးလေးနှင့် သူမနားနားကပ်ပြောလိုက်သည်။ မထားဂေါင်းလေးညိတ်ပီး လီးနှင့်တင်သားနှစ်ခုကြား တည့်အောင်ချိန်ပေးလိုက်သည်။ ထိုသို့မလုပ်လျှင် တင်သားကိုထိုးမိနေ၍ အနေအထားမမှန်ပဲ သူ့လီးထိပ်နာသွားလိမ့်မည်။ မထား သိလိုက်သည်။ သူမ မင်းမင်းကို ခင်တာထက်ပိုမိနေပီ။

ကားအတွင်းလည်း မှောင်နေသဖြင့် မည်သူမျှမမြင်နိုင်ပေ။ ”မထား.ဒီဘက်လှည့်လိုက်ပါလား..ဆံပင်က မျက်နှာနဲ့ပွတ်လို့ ယားနေတယ်..” မထားမငြင်းပါ သူ့ဘက်လှည့်လာသည်။ မျက်ဝန်းခြင်းစုံမိကြသည်။ မထားမျက်ဝန်းလေးမှာ ဝိုင်းဝိုင်းလေးမို့ ချစ်ဖို့ကောင်းလှသည်။ မင်းမင်းစိတ်မထိန်နိုင်တော့ သူမပါးလေးကို နမ်းလိုက်သည်။ ခုတော့ လီးမှာအဖုတ်နှင့် တတန်းထည်းဖြစ်နေလျက် ပိုမိုမာတင်းလာသည်။ ဆီးခုံကိုလာထောက်နေသောလီးကို မထားအမြင်မတော်တော့ပါ။

ထို့ကြောင့် သူမလက်တဖက်ကို အောက်ချပီး လီးကို ပုဆိုးနှင့်ရောကိုင်၍ ဂွင်းထုပေးနေမိသည်။ ”မြန်မြန်ပီးနော် ဆင်းဖို့နီးလာပီ” မထား သူ့ပုဆိုးကို အပေါ်သို့မတင်၍ လက်အတွင်းနှိုက်ကာ ခပ်သွက်သွက်ထုလိုက်တော့သည်။ လီးမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်းပီး လရည်များပန်းထွက်လာ၏။ ပေသွားသောလက်ကို ပုဆိုးအောက်ခြေနှင့်သုတ်လိုက်ပီး ဘေးလူများမသိအောင် ပုံမှန်ပြန်နေလိုက်သည်။

“ကောင်းလား မင်းမင်း” “အင်း..ချစ်တယ်မထားရယ်..လိုးချင်တယ်” “ရှူး…” မထား မင်းမင်းပါစပ်ကိုပိတ်လိုက်ပီး ”ဆင်းတော့မှပြော လူတွေကြားမယ်” ကားမှတ်တိုင်ဆင်းသောအခါ မထားအရင်အိမ်သို့ပြန်ပီး မင်းမင်းမှာ ဆယ်ငါးမိနစ်လောက် လမ်းထိပ်လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ ထိုင်နေလိုက်သည်။ ဒီညတော့ လိုးပရဇေ မထားရယ်…။ မထား အိမ်ရောက်သောအခါ လင်တော်ကျော်ကြီးမှာ မူးနေလေပီ။ နှိုးလို့တောင် မရတော့။ သူ့ကိုစောင်လေးခြုံပေးလိုက်ပီး နောက်ဖေးသို့ထွက်ကာ မင်းမင်းအခန်းဘက်ကူးလိုက်လေသည်။ မင်းမင်း အိမ်ထဲဝင်လာလေပီ။ ဈေးဝယ်ထုတ်လေးဘေးမှချပီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လိုက်ရာ သူ့အိပ်ယာထည်း မထားရောက်နေသည်။ “ရှူး…လာ..လိုးခြင်တယ်ဆို” မထားအသံတိုးလေးနှင့်သူ့ကိုခေါ်နေသည်။

မင်းမင်း ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်သည်။ ထို့နောက်မထား၏ အဝတ်များချွတ်ပေးလိုက်သည်။ အမှောင်ညတခုလုံး တဖက်ခန်းမှ ကျော်ကြီးရဲ့ဟောက်သံက ကြိးစိုးနေလေသည်။ မထား၏ ပန်းနုရောင်နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းနှင့်ထိကပ်ပီး လျှာအချင်းချင်းစုပ်နေကြည်။ လက်အသီးသီးမှာ သိုင်းဖက်ထားကြပီး ခန္တာကိုယ်ခြင်း ထိကပ်ပွတ်သပ်နေကြသည်။ မွေ့ယာအပါးလေးပေါ်မှာ လှဲလိုက်ကြပီးမထား၏ ဆီးခုံနှင့် အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ဘာဂျာပေးတော့သည်။

အရည်များစိုနေ၍ ဆပ်ပြာနံကလေးသင်းနေသော စပလေးကို မင်းမင်းမြိုချမတတ် ယက်နေတော့သည်။ မထားကောင်းလွန်း၍ အသံမထွက်နိုင်ပါ ခိုးစားခြင်းဖြစ်၍ အသံမထွက်ရဲ။ ချစ်လင်ကျော်ကြီးကိုချစ်သလို မင်းမင်းကိုလည်း စွဲမိပီ။ အစုပ်အမှုတ်ကြမ်းသောကြောင့် သူမ အရည်ပမ်းထွက်၍ပီးလေသည်။ “မထား စုပ်ပေးနော်” မင်းမင်းရဲ့လီးကြီးကို မထားစုပ်ပြန်သည်။ သိပ်မကြာပါ လရည်များပန်းထွက်လာ၍ မြိုချလိုက်သည်။

မထားကုန်းပေးပြန်သည်။ နွေးအိနေသော စပအထိအတွေ့ကြောင့် လီးမှာမာကြောနေပီး အဖုတ်အတွင်းသို့ အိခနဲတိုးဝင်သွားလေသည်။ စီးပိုင်နေသော အဖုတ်နှင့်ကြီးမားသောလီးကြောင့် ကာမအထွတ်အထိပ် ရောက်ပြန်သည်။ မင်းမင်း အနောက်မှနေ၍ နို့နှစ်လုံးကိုလှမ်းဆွဲကာ ခွေးလိုးလေး လိုးတော့သည်။ မထား ခါးလေးကော့၍ ပြန်ပြန်တွန်းပေးနေလေသည်။ “အွင်း…အွင်း…ရှီး…” ပက်လက်ပုံစံပြောင်းလိုက်သည်။ မထား၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင်လိုက်သည်။ အမှောင်ကြောင့်အဖုတ်ကို ကောင်းကောင်းမမြင်ရ။ မင်းမင်း လီးစအိုကိုထောက်မိသည်။ ဖင်လိုးရန်အကြံရလိုက်သည်။ “မထား ဖင်လိုးချင်တယ် ခံဖူးလား” “မခံဖူးဘူး လုပ်ကြည့်လေ “ လေသံလေးများနှင့်ပြောဆိုနေကြသည်။ သုတ်ရည်များကြောင့် ချောနေသောလီးမှာဆီထဲ့စရာမလို၊ စအိုဝလေးကိုထောက်၍ ဖိချလိုက်သည်။ ဒစ်ထိပ်ဝင်သွားရာ မထားခါးလေးတွန့်သွားသည်။ ပထမဆုံးဖင်ခံရသဖြင့် အရသာတမျိုးရလေသည်။

ပုံမှန်လေးလိုးနေ၍ ထပ်ပီးချင်လာသည်။ မင်းမင်းအလုပ်ရှုပ်နေသည်။ ဖင်းထဲလိုးလိုက် အဖုတ်ထဲလိုးလိုက်နှင့်ပေါ့။ “နင့်အရည်တွေ အပြင်မထုတ်ပါနဲ့နော်.. အဖုတ်ထဲပန်းထည့်ပေးပါ.. ငါ နင့်ကလေးလိုချင်တယ်” မင်းမင်း သဘောတူလိုက်သည်။ နောက်ဆုံးတချီကို အဖုတ်ထည်းသီးသန့်လိုးပီး ပီးချလိုက်တော့သည်။ သုတ်ရည်ပူပူလေးများ အဖုတ်ထဲဝင်လာတဲ့အရသာက အင်မတန်းကောင်းလွန်း၍ မထားလည်း နောက်တကြိမ်ထပ်ပီးလေတော့သည်။ “ချစ်တယ် ထားရယ်” ”ငါလည်းချစ်တယ် ” ဒီလိုနှင့် မင်းမင်းနှင့်မထား ကြုံသလိုခိုးစားဖြစ်ကြသည်။ လအနည်းငယ်အကြာ မထား ကိုယ်ဝန်ရှိလာသည်။ ကျော်ကြီးခလေးလား၊ မင်းမင်းကလေးလားမသိရပေ။ မိန်းခလေးမွေးလာသည်။

နာမည်လေးက ‘သီရီမင်းကျော်’ တဲ့။ မထား မှည့်ပေးတာဟုသိရသည်။ မင်းမင်းမှာ အလုပ်ကြိုးစားစုဆောင်းပီး နိုင်ငံခြားထွက်ကာ အလုပ်လုပ်တော့သည်။ ကျော်ကြီးမှာ ကလေးရပီးနောက် အရက်ဖြတ်လိုက်ပီး အလုပ်ကြိုးစားရာ ကိုယ်ပိုင်ကားနှင့် တိုက်နှင့် ကြီးပွားနေပီး မထားမှာ စတိုးဆိုင်ကြီး ဖွင့်ထားလေသည်။ အခုတော့ ၂၀၂၀ ခုနှစ်ရောက်လေပီ။ အချိန်ဆိုတာ ခဏလေးပါ။ အရာအားလုံးပြောင်းလဲလာသလို သီရိမင်းကျော် (ခေါ်) သီရိလေးမှာ။ အပျိုးလေးပင် ဖြစ်လာလေတော့သည်။ ၂ဝ၂၀ ခုနှစ်သို့ရောက်ခဲ့ပြီး မင်းမင်းအမေရိကန်သို့ရောက်ရှိသည်မှာ နှစ်နှစ်ဆယ်ကြာခဲ့လေသည်။

မထားနှင့်ကိုကျော်ကြီးတို့မှာ သူနှင့်အရင်းနှီးဆုံး မိတ်ဆွေများဖြစ်ခဲ့ကြပီး အဆက်အသွယ်မပြတ်ခဲ့ကြပါ။ ဖေ့ဘွတ် မတ်ဆင်ဂျာနှင့်ဆက်သွယ်၍ ဗွီဒီယိုကော များခေါ်သည့်အထိ အဆင့်တက်လာခဲ့သည်။ မင်းမင်း ခုထိစင်ဂယ်ဖြစ်သေးသည်။ ထို့ကြောင့် တခါတလေ အရမ်းထန်လာရင် မထားနှင့် ဆက်ချက်ကြသည်။ မထား၏ကိုယ်တုံးလုံးပုံများမှာ မင်းမင်း phမှာ အများကြီးရှိလေသည်။ ”မထား အားရင် ဗွီဒီယိုကောပါ ဒီညထုချင်လို့” မထား ကလေးတယောက်အမေဆိုပေမဲ့ နန်းမွေစံလို ဘော်ဒီမျိုး ကိတ်လာလေသည်။ ဒီနေ့လည် မထား အိမ်မှာလူရှင်းသည်။ ထို့ကြောင့် မင်းမင်းဆီဗွီဒီယိုကောလေသည်။

Ph ကိုကုတင်ခြေရင်း မှန်တင်ခုံရှေ့ထောင်လိုက်ပီး အဝတ်များချွတ်ထားလေသည်။ စပြီ မင်းမင်း ဗွီဒီယိုကော ကိုင်လိုက်သည်။ သူလည်း ကုတင်ပေါ်မှာ လီးကို ထုတ်ကိုင်လိုက်ပီး “ထားရေ..ခရမ်းသီးနဲ့ထိုးပြပါ” “ဟဲ့..ငါလီးအတုဝယ်ထားတာရပီး အာ့နဲ့လုပ်ပြမယ်” “ဝိုး..ရှယ်ပဲ..ပီးအောင်လုပ်ပြနော်” မထားလီးအတုကိုအဆင်သင့်ကိုင်လိုက်ပီး ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပြလေသည်။

“အွင်း..ကိုမင်းရယ်.ပြန်လာပီးလိုးပါတော့..” “ထားရေ ကို့လီးကြီးကြည့်ပါအူး.. အရမ်းကြီးနေပီ..” မင်းမင်း ဂွင်းထုရင်သုံးသော ဂျယ်ကိုလီးပေါ်သုတ်လိုက်ပီး ထုပါတော့သည်။ မထား လီးအတုကို ကုတင်ပေါ်ထောင်လိုက်ပီး အပေါ်မှတက်ဆောင့်ရင်း “အား..ကိုမင်း လိုးပါ..လိုးပါ…” စိတ်အတွင်း မင်းမင်း လိုးသလိုခံစားပြီး Ph အတွင်းမှ မင်းမင်းထုပြတာကြည့်ပီး အော်ပြနေတော့သည်။ ထို့နောက် လီးကိုထုတ်၍ ph ဘက်သို့ ဖင်ကိုလှည့်ကုန်းကာ လီးကိုလက်ပြန်ကိုင်၍ အဖုတ်ကြီးကြား အဝင်အထွက်မှန်လိုးပြတော့သည်။

“ထားရေ..ဖင်လိုးပြပါ…အရမ်းကောင်းနေပီ…” မထား အဖုတ်တွင်းမှထွက်သောအရည်များကို ဖင်စအိုဝမှာ သုတ်လိုက်ပီး လီးကို ဖင်ထဲထဲ့လေသည်။ မင်းမင်း ဖင်လိုးရတာအရမ်းကြိုက်သည်။ အဖုတ်မှာကြာကြာလိုးရင် ခြောင်လာ၍ အရသာပေါ့သည်။ ဖင်စအိုမှာ မည့်သည့်အချိန်မဆို ကြပ်နေပီး စုပ်အားပိုကောင်း၍ လီးပိုကြီးသလို သုတ်ထွက်အရမ်းကောင်းလေသည်။

မထား အဖုတ်မှာ ဟစိစိနှင့်အရည်များတစက်စက်ကျနေပြီ။ ဖင်ထဲလီးတု နှင့်လိုးပြသလို လက်ခြောင်းသုံးခြောင်းမှာ အဖုတ်ထဲသွင်းကာ လိုးရင် ပီးသွားတော့သသည်။ ထိုမြင်ကွင်းကြောင့် မင်းမင်း အထွတ်အထိတ်ရောက်ပီး သုတ်ပန်းထွက်ပါတော့သည်။ “ထားရေ..ကိုယ်ပြန်လာတော့မယ်.. ထားအိမ်မှာနေမှာနော် စီစဉ်ပေးထား..” “အိုကေ..ကိုမင်းရေ..လုပ်ထားမယ်” “ထားရေ..သမီးပုံလေးတွေ ထပ်ပို့ထားအူး..သတိရလို့” မထား ph မှ သီရိပုံများကို ပို့လိုက်သည်။ သီရိမင်းကျော်မှာခု အသက် ၂၄ အရွယ် အပျိုမလေးပါ။ မထားငယ်စဉ်ကလို ခါးသေးရင်ချီပီး ဖြူဖြူအိအိလေးဖြစ်သည်။

ကျော်ကြီး နှင့် မင်းမင်းတို့ လိုးပီးနောက်ပိုင်း ကိုယ်ဝန်ရလာပီး မွေးထားတာဖြစ်သည်။ သီရိမျက်နှာမှာ မထားနှင့် တူနေ၍အဖေက ဘယ်သူမှန်းမသိရတော့ပေ။ ခုတော့ အပျိုမ ဖားဖားကြီးဖြစ်နေလေပီ။ မင်းမင်း မှာသီရိပုံလေးတွေကြည့်ရင်း လိုးချင်နေမိသည်။ မထား နားလည်ပါသည်။ မင်းမင်းခုထိအိမ်ထောင်မပြုပဲ မိမိတို့မိသားစုအတွက် အများကြီး ကူညီခဲ့သူဖြစ်သည်။ “ထား..ခွင့်ပြုမယ်ဆိုရင် သီရိလေးကိုလက်ထပ်ချင်တယ်” ဟု မင်းမင်းပြောဖူးသည်။

ဖိတ်ချင်းဖိတ်ကိုယ့်အိပ်ထည်း ပြန်ဖိတ်တာအကောင်းဆုံးပါ။ မင်းမင်းအသက် ၄၅ နှစ်ရှိပီ။ သီရိက ၂၄ ခုခေတ်က ဦးနဲ့သမီးတွေခေတ်။ မင်းအရင်လို အိမ်ငှါးငမွဲမဟုတ်တော့။ အမေရိကန်နိုင်ငံသား သဋ္ဌေးတယောက်ဖြစ်နေပီ။ သမီးလေးသဘောတူရင် စီစဉ်ပေးဖို့အဆင်သင့်ပါ။ သီရိသည် ဦးမင်းနှင့် fb မှာ fri ဖြစ်သည်။ လူချင်းမတွေ့ဖူးပါ။ မိဘနှစ်ပါး၏ အရင်းနှီးဆုံးမိတ်ဆွေဖြစ်သလို သူတို့မိသားစုနှင့်ဆွေမျိုးလို ဖြစ်နေသည်။ သူမပုံလေးတွေကို အသဲလေးတွေပေးပီး ကွန်မန့်အမြဲပေးတတ်သဖြင့် ကျေနပ်နေမိသည်။ ခုသူအလည်လာပီး အိမ်မှာနေမှာတဲ့လေ ရင်တော့ခုန်မိသည်။

ဦးနဲ့သမီးဇာတ်လမ်းလေးစကြစို့။ ကိုကျော်ကြီး စပယ်ယာအလုပ်မလုပ်တော့ပါ။ သမီးလေးသီရိမွေးပီးနောက် မင်းမင်း ငွေကြေးအကူအညီနှင့် ကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်သည်။ ထိုမှတဆင့် ရန်ကုန်မြို့တွင်းမှာ စတိုးဆိုင်ကြီးဖွင့်နိုင်ခဲ့ပြီး။ ယခု သဋ္ဌေးကျော်ကြီးဖြစ်နေလေပီ။ ကျော်ကြီးရိုးသားလွန်း၍ မထားနှင့်မင်းမင်း ငြိစွန်းတာမသိခဲ့ပေ။ ဒီနေ့ မင်းမင်းအလည်ပြန်လာမည်။ မထားနှင့်သမီး သွားကြိုကြသည်။ မိမိမှာဆိုင်ထိုင်ရင်းကျန်ခဲ့သည်။ မထားနှင့်သီရိ လေဆိပ်ရောက်နေသည်။ မကြာခင် လေယာဉ်ဆိုက်လာပီး ဆင်းသက်လာသော ခရီးသည်များအကြား မင်းမင်းကိုတွေ့လိုက်၍ မထားအရမ်းပျော်သွားသည်။

ခရီးကြိုသူများကြား ပါတိတ်ဝမ်းဆက်နှင့် လှပနေသော မထားနှင့်သီရိကို တွေ့လိုက်သည်။ သားအမိဟုမထင်ရအောင် နုပျိုနေသောမထား နှင့် မြန်မာဆန်ဆန် ခါးသေးရင်ချီ တင်ကားနေသောသီရိမှာ အပြုံးများဖြင့် ဆီးကြိုနေသည်။ “မထားရယ် လှနေလိုက်တာ.. သမီးလေးကလည်း အမေတူလေးနော်.. နင်ငယ်ငယ်ကအတိုင်းပဲ.. ကိတ်နေလိုက်တာ” မင်းမင်းမျက်လုံးများ သီရိကိုယ်ပေါ်ကမခွာတာ မထားမြင်ရ၍ မနာလိုဖြစ်ရပြန်သည်။ ”ကိုမင်း အိမ်ပြန်ကြစို့ မိုးချုပ်တော့မယ်” သီရိလေးမှာ မင်းမင်းခရီးသွားအိတ်ကိုဆွဲယူပြီး အရှေ့မှ အရင်သွားလိုက်သည်။ သီရိနောက်ပိုင်းအလှ တင်သားအိအိကြီးများမှာ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ဖွံထွားနေကြသည်။

ရအောင် လိုးမည်ဟု စိတ်ထည်းတွေးရင်း ”မထား ငါနှစ်လပဲ visa ခွင့်ရတာ.. ငါ့ကို မြန်မာပြည့်အနှံအလည်ပို့ပေးနော်” “အေးပါ..မနက်ဖြန်ချောင်းသာ အရင်သွားကြတာပ့” ”နင်အရင် လို လှနေတုန်းပဲသလား..ပီးတော့ ပိုကိတ်လာတယ်.. အားရပါးရလိုးချင်တယ်” မထားပြုံးနေလိုက်သည်ပေါ့။ မိနစ်၃၀အကြာ နှစ်ထပ်တိုက်လေးတခုထည်းရောက်လာသည်။ သီရိ အပေါ်ထပ်သို့တက်သွားပြီး “အမေ သမီးခေါင်းမူးနေလို့ ခနအိပ်မယ်နော်..” “အေး..အေး..လာကိုမင်းနေဖို့အခန်းပြမယ်” အိမ်အောက်ထပ်အခန်းနှစ်ခုရှိသည်တခန်းက မထားတို့လင်မယားအခန်း ဘေးချင်းကပ်အလွတ်ခန်းတခုမှာ မင်းမင်းနေရန်စီစဉ်ထားလေသည်။ ဦးကျော် ည၉နာရီမှ ဆိုင်ပိတ်ပြန်လာမည်ဖြစ်သည်ခုမှ ၇ နာရီသာရှိသေးသည်။

အခန်းတွင်းရောက်သည်နှင့် မင်းမင်းတံခါးကို လော့ချလိုက်ပီး မထားကိုသိုင်းဖက်ကာ အငမ်းမရနမ်းလေသည်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ခွဲခွာနေရသော ချစ်သူလင်ငယ်ရဲ့ လီးကို တောင်းတနေတာကြာလှပေပီ။ အဝတ်များကိုအမြန်ချွတ်၍ နှူးနပ်မနေတော့ပဲ ကုတင်စောင်းမှာပင် မထားကိုမတင်၍ ပေါင်နှစ်လုံးမက လီးကိုအဖုတ်ဝတေ့ပီးလိုးချတော့သည်။ “အား..ဖြေးဖြေး..နာတယ်ဟ..ကြပ်လိုက်တာ..” မထား ခံချင်တာပဲသိသည်။ ငယ်ငယ်ကလို အရည်သိပ်မထွက်တော့ပါ။

အသက် ၄၀ ကျော်ပီဖြစ်သည်။ မင်းမင်းလီးမှာ အမေရိကန် မှာနေစဉ်က လီးကြီးရှည်ဆေးသုံးထား၍ ၈လက်မခန့်ရှိကာ လုံးပတ်မှာ ငရုတ်ကြည်ပွေ့လောက်ဖြစ်ပီး မာထန်နေသည်။ “ဗြစ် ဗြစ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ်ဖတ်…” လဥနှင့်တင်ပါးရိုက်သံများထွက်လာသည်။ အဖုတ်ကြီးမှာ လီးကိုအတင်ညစ်နေ၍ လိုးလို့ကောင်းလှသည်။ “အား..ကောင်းလာပီ..ဆောင့်ဆောင့် အမေ့..အ့.. ကိုမင်း နို့စို့ပေးရင်းလိုး…” မင်းမင်းနို့ကုန်စို့ပီး အရူးအမဲသားကြွေးသလို ဖြစ်နေသည်။ မထားကို ဆွဲလှည့်ပီး ကုတင်စောင်းမှာမှောက်၍ ပေါင်ကိုဖြဲကားကာ ဖင်လိုးပါတော့သည်။ “အား..ရှီး..ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ်..” စအိုတွင်းလေများ ဆက်တိုက်ထွက်လာသည်။

မထားခါးကိုဖိ၍ ကော့လာသောဖင်ကြီးကို ရမက်ထန်ထန်ကြည့်ပီး ဆောင့်တော့သည်။ “ဘွတ်..ဘွတ်..ဘွတ်..” သီရိ လေဆိပ်ကအပြန် ကားမူးလာပီး အိပ်ချင်လာမိသည်။ အိပ်ယာထဲလှိမ့်နေရင်း သေးပေါက်ချင်လာသဖြင့် အောက်ထပ်ဆင်းလာခဲ့သည်။ အမေနှင့်ဦးမင်းကို မတွေ့ရ။ အိမ်သာရေချိုးခန်း၏ဘေးအခန်းမှ ငြီးသံကြားရသဖြင့် ကပ်နားထောင်လိုက်ရာ မိမိ မိခင်ရဲ့အသံနှင့် လိုးသံများကြားရတော့သည်။ သီရိ ခေတ်လူငယ် အပျိုမဖြစ်သည်။ မိန်းခလေးသူငယ်ချင်းများဆုံလျှင် ကာမအကြောင်းပြောတတ်ကြသလို တခါတလေ အွန်လိုင်းမှ အောကားများလည်းခိုးကြည့်ဖူးကြသည်။

အခုကြားရသောအသံများမှာ အောကားအတွင်းမှ အသံများနှင့်တူနေသဖြင့် အခန်းတွင်းလိုးနေကြတာ သိလိုက်သည်။ သီရိသေးပေါက်ချင်စိတ်ပါပျောက်သွားပီး အောကားအတွင်းမှ လိုးကွက်များစိတ်ထည်းပေါ်လာသလို အခန်းတွင်း ဘလိုလိုးနေမလဲတွေးရင်း အဖုတ်လေးကိုပွတ် နို့လေးကိုပွတ်၍ ဍ္ဍဍ္ဍဟတခါးနားကပ်နားထောင်လေသည်။ “လိုး..လိုး..ဆောင့်လိုး..ကိုမင်း.. ထားအရမ်းကောင်းပီ…” “ကြိုက်လား မထား..လီးလာစုပ်ပေး.. ပီးရင် ထားအကြိုက် အပေါ်ကဆောင့်…” သီရိ တဏှာထန်ထန် စကားများကြားနေရ၍ တကိုယ်လုံးပူတတ်လာသည်။ အစိလေးကို ဖိချေကြည့်ပီး ဆက်လက်ပွတ်နေမိရာ ဒူးကလေးပျော့ခွေသွားပီး စောက်ရည်များထွက်လာတော့သည်။ မထားမှာ အစုပ်ကောင်းလှ၍ မင်းမင်းသုတ်ရည်များ မထားပါးစပ်ထည်းပန်းထည့်လိုက်သည်။ လီးမှာညိုးမသွားပါ။

မာထန်နေဆဲဖစ်သည်။ ကုတက်ပက်လက်လှန်ပေးရာ မထားအပေါ်မှဆောင့်တော့သည်။ “အား..အ့အ့..” မင်းမင်းအလိုက်သင့်လေးကော့ပေးသဖြင့် လီးမှာ တဆုံးထိဝင်ပီးသားအိမ်ကိုပါထိမိသည်။ သိပ်မကြာပါ မထား ပီးသွားပီ။ “ကိုမင်းရယ် ကောင်းလိုက်တာ.. မပြန်ခင် အဝလိုးပေးနော်…” “အင်းပါ..ထားရယ်.. မနက်ဖြန်ချောင်းသာသွားကြမယ်နော် သမီးကိုပါခေါ်ခဲ့” သီရိကြားလိုက်ရသည်..ခြေသံလေးဖော့ပီး သေးသွားပေါက်ကာ အပေါ်ပြန်တက်သွားလေသည်။ နောက်တနေ့ အိမ်သားများမနက်စာစားရင်းဆုံကြသည်။

“ကိုကျော် ကျမတို့ ချောင်းသာသွားမလို့ ရှင်လိုက်မလား” “ငါမလိုက်အားဘူးလေ ဆိုင်ကတဖက်နဲ့ ဒီကောင်ကြီးကို နင်ပဲလိုက်ပို့လိုက်ပါဟာ” “သီရိလည်းလိုက်ခဲ့ အပျင်းပြေတာပေါ့” “ဟုတ် မေမေ..လိုက်မယ်..ဦးမင်းကြိုက်ပ့မလား” သီရိမသိသလိုအထာနှင့်မေးလိုက်သည်။ ”ဟာ..သမီးလိုက်တော့ ပိုကောင်းတာပေါ့ ဦးမှာက သားသမီးမရှိ တယောက်ထဲသမီးအဖြစ် မွေးစားဖို့တွေးနေတာ” “ရော့သမီး..ဒါက သမီးအတွက်ဝယ်လာတာ..” မင်းမင်း စက်ပရိုက် အနေအထားနှင့် သူမအရှေ့ ဘူးလေးတခုလာချပေးသည်။ ”ဝိုး..” အိုင်ဖုန်း ၁၁ ပရိုမက် ဖြစ်နေသည်။ နောက်ဆုံးပေါ်ဖုန်းဖြစ်၍ အရမ်းပျော်သွားသည်။ “ဟျောင့်..သားရီး မင်းတူမကိုအလိုမလိုက်နဲ့.. မင်းရှိတာကုန်သွားမယ်” “ရပါတယ် ကိုကျော်..ကျနော်မှာပေးစရာလူမှမရှိတာ သီရိစိတ်ချမ်းသာရင်ပီးရော” သီရိ သဘောပေါက်လိုက်သည်။ ဦးမင်း၏အပေးကောင်းမှု ကူညီမှုများကြောင့် အမေ စွဲသွားတာဖြစ်ရမည်။

မထား ကားလက်မှတ်ကို ph ဖြင့်လှမ်းမှာလိုက်ရာ သုံးစောင် နှစ်ခုံတွဲတခုနှင့် ရှေ့ခုံတခုရသည်။ “ကဲ.. ကိုမင်းရေ..သွားဖို့ပြင် လက်မှတ်ရပီ သီရိယူစရာရှိတာယူတော့ သွားကြမယ်” ညဘက်ထွက်သောကားဖြစ်သည်။ အဝေးပြေးကား အလည်ပိုင်းနှစ်ခုံမှာ သီရိက ပြတင်းပေါက်ဘက်ထိုင်သည်။ မထားကဘေးမှာထိုင်သည်။ ကိုမင်းတိုင်ပတ်လေတော့သည်။ သူ့ဘေးပြတင်းမှာ အဖွားကြီးတယောက်ထိုင်၍ အပြင်လေမရ ခေါ်င်းမူသလိုဖြစ်နေသည်။

“မထားရေ..နေရာလဲရအောင်ဟာ.ငါနဲ့သီရိနဲ့အတူထိုင်ပီး.. ပြတင်းပေါက်ဘက်တယောက်တလှည့်ချိန်းမယ်လေ.. ငါအသက်ရှူကြပ်လို့” မထားကသဘောတူလိုက်ပီး နေရာလဲပေးလေသည်။ ကားမှာ ညဘက်မောင်းသဖြင့် အနည်းငယ်နှေးသည်။ ရှေ့ခုံမှ မထား ငိုက်နေလေသည်။ သီရိမှာ အသစ်ရသော အိုင်ဖုန်းနှင့်ရှုပ်နေသည်။ “ဦးကူညီပါအူး..သမီးမလုပ်တတ်ဘူး” တရုတ်ဖုန်းသာ အမြဲကိုင်သဖြင့် အိုင်ဖုန်းစက်တင်ကို သူမ မသိပါ။ “အေး..ပေး..သမီး..” ဦးမင်းဖုန်းစက်တင်အမျိုးမျိုးပြင်နေသည်။

သီရိမှာ သိချင်မိ၍ မင်းမင်းဘက်ခါးလှည့်ပီး လိုက်ကြည့်နေသည်။ သီရိရင်သားအိအိလေးမှာ မင်းမင်းလက်မောင်းကို ဖိပွတ်သလိုဖြစ်နေသည်။ မြန်မာပြည်ပြန်ရောက်၍ ပုဆိုးပြန်ဝတ်ထားပေမဲ့ အောက်ခံဝတ်တာ မကြိုက်သော မင်းမင်းမှာ သီရိနို့သားကြောင့် လီးတောင်လာတော့သည်။ မင်းမင်းအချိန်ဆွဲရန် ဂွင်ဆင်လေသည်။ “Apple Id အကောင့်ဖွင့်ရမယ်သမီးရဲ့ ဒါမှ လိုချင်တာ ဒေါင်းလုတ်လုပ်လို့ရမှာ.. သမီးလိုက်ကြည့်ထားနော်.. ဦးလုပ်ပြမယ်” “ဟုတ်ဦး..တခုဆီပြနော် သမီးကမေ့တတ်တယ်” ထိုသို့ပြောပီး ခြေထောက်တဖက်ခုံပေါ်တင်ကာ မင်းမင်းဘက် ဘေးတိုက်လှည့်ထိုင် Ph မျက်နှာပြင်ကိုကြည့်နေလိုက်သည်။

ပုဆိုးကပုံစ အောက်မှာလီက အမြောင်းလိုက်ပေါ်ထွက်ပီး ထောင်လာသည်။ အဝေးပြေးကားများမှာ ညချိန်တွင် ခရီးသည်များအိပ်လို့ရအောင် မီးကိုပိတ်ထားတတ်ကြသည်။ ရုတ်တရက် ကားကွေ့လိုက်သည်။ “အေမ့…” သီရိငိုက်ခနဲယိုင်သွားသဖြင့် လက်ထောက်လိုက်စဉ် မင်းမင်းပေါင်နှင့် လီးပေါ်လက်ကရောက်လေသည်။ ကံတရားက အဲ့လို။ သီရိလက်ကလီးပေါ်မှချက်ချင်းမဖယ်၊ ခပ်နွေးနွေးလီးကြီးက မာကြောနေသည်။ ပုဆိုးအပေါ်မှ ကိုင်မိသည်ဖြစ်၍ လီး ဆိုက်ကို မမြင်ရပေမဲ့ ကြီးရှည်ထွားကြိုင်သော လီးမှန်းသိလိုက်သည်။ ”အ..နာတယ်..” မင်းမင်း ph ပွတ်နေရာမှတချက်ထငြီးသည်။ “ဦး sorry နော် ကားကွေ့လိုက်လို့…ပီးတော့ ဦးက အတွင်းခံလည်းမပါ..” “ဟုတ်တယ် သမီး.ထိပ်အရမ်းနာပီးအောင့်သွားတယ်.. ဦးဟာက ကြီးတော့ ဘောင်းဘီဝတ်ရင်ပူလို့ပါ” မင်းမင်းလီးမှာ လက်ဖဝါးနုနုလေးကိုင်ထား၍ တဆတ်ဆတ်တုန်ပီး ပါးပြင်းထောင်ထလာသည်။ မင်းမင်းနာချင်ဟန်ဆောင်၍ငြီးပြနေသည်။

“သမီးလည်း မလုပ်တတ်ဘူး..အောင့်နေတာလား ..” လီးကြီးမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေသဖြင့် သီရိလန့်ပီးလွှတ်လိုက်သည်။ “ဦးပြောပြမယ် သမီးလိုက်လုပ်ပါ.. ဦးက ဖုန်းဆက်တင်လုပ်ရအူးမယ်” “ဟုတ် ဦးပြော..” မင်းမင်းထရပ်လိုက်ပီး ခေါင်းပေါ်အိတ်ထားသောနေရာမှ ခရီးဆောင်အိတ်လေးကိုယူလိုက်ပီး အတွင်းမှ တံဆိတ်မပါသော လက်ညှိုးအရွယ်ပုလင်းလေးကို ထုတ်၍ သီရိကိုပေးလိုက်သည်။ ”အဲ့တာ လေးလိမ်းပေးနော်..” မင်းမင်းပြန်ထိုင်၍ ကပုံစကိုဖြည်ပေးလိုက်သည်။ “အဲ့ဆီလေး လက်ထည်းထဲ့ပီး ဦးဟာကိုလိမ်းပေးပါ သက်သာလာမှာ.. အားကျွစ်ကျွစ်..” သီရိ ကယောင်ကတန်းနှင့် ဆီကိုလက်ထည်းထဲ့၍ ပုဆိုးအောက်မှလီးကြီးကို ဆီသုတ်လိုက်သည်။ ထိုဆီမှာ မင်းမင်းအမြဲသုံးနေကြ လီးကြီးသန်ဆေးဖြစ်သည်။

သီရိမှာ လီးအတွေ့အကြုံမရှိ၍ ဘာမှနားမလည်ပေ။ အောကားကြည့်ဖူးသော်လည်း လိုးကြတာပဲသိသည်။ လီးနာသွားတာ မကြည့်ဖူးပေ။ “သမီး နည်းနည်းလေးညစ်ပီး ပရုတ်ဆီလိမ်းသလို လုပ်ပါနော် ဦး phထည်း လိုတာတွေဒေါင်းလုပ်ရအူးမယ်” သီရိ ဘာမှ မပြောတော့ပါ။ တကိုယ်လုံးပူလာသလိုဖြစ်ပီး စပအတွင်းယားလာတာပဲ သိတော့သည်။ ဦးမင်းက ဘေးလူများမမြင်အောင် ခြေထောက်တခြောင်းခုံပေါ်တင်၍ ထောင်ကွယ်ထားလိုက်သည်။ လီးမှာပူလာသဖြင့် ပုဆိုးကို ဖြေလျှော့ကာ လီးကိုထုတ်လိုက်တော့သည။ လီးထိပ်ဖူးဒစ်ကြီးမှာ နီညိုရောင်ကြီးနှင့် အရည်ကြည်လေးများပင် ထွက်နေသည်။ သူမ ယခု ဂွင်းထုပေးနေမှန်းမသိ အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲနေသည်။ ဦးမင်းမင်း ph ကို မဲကြည့်နေသဖြင့် သူမရဲ့လက်တဖက်က စပလေးဆီ အလိုလိုရောက်၍ ပွတ်နေသည်။

”သက်သာတော့မယ်သမီးရေ..ကျေးဇူးပါ.. သမီးအခုယားနေတယ်မဟုလား..” “ဟုတ်ဦး..လာ ဦးလုပ်ပေးမယ် အပြန်အလှန်ပေါ့နော်..” စကားဆုံးသည်နှင့် လက်တဖက်ကလျင်မြန်စွာ စပဆီရောက်သွားသည်။ အစိရှိရာနေရာသို့စမ်း၍ ဖိပွတ်ပေးလိုက်ရာ သီရိ အင်းခနဲ.. တွန့်သွားပီး မင်းမင်းပုခုံးပေါ်မှီချလိုက်သည်။ အခြေအနေကောင်းလေပီ။ သီရိ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးကိုဆွဲနမ်းပစ်လိုက်ပီး လီးကိုင်ထားသော သူမလက်ကိုအထက်အောက် လုပ်စေသည်။

“ချစ်တယ် သမီးရယ်..လက်ထပ်ပရဇေနော်” သူမ မျက်လုံးကလေးမှေးပီး ခေါင်းမော့ပေးသည်။ လုပ်ချင်တာလုပ်ပါဆိုတဲ့သဘော။ လီးထိပ်မှာ အရည်လေးများအဆက်မပြတ်ထွက်နေ၍ ချောမွတ်နေလေသည်။ “သမီးရယ်..ဦးဟာ မြန်မြန်သက်သာအောင် စုပ်ပေးပါလား” “ဟာ..ဦးကလည်း..လူညာကြီး.. မစုပ်ချင်ဘူး.. ဆီတွေနဲ့..” “ဆီက ခြောက်သွားပီသမီးရဲ့အဲ့တာ.. သုတ်ရည်ကြည်လို့ ခေါ်တယ်.. သမီးအဖုတ်လေးလည်း အရေထွက်တယ်မဟုလား တူတူပဲလေ.. စုပ်ပေးနော်” သီရိ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ဦးအလိုကျလုပ်ပေးချင်လာသည်။ အဲ့တာ အချစ်လား။

မေမေ အရမ်းကြိုက် အရမ်းကောင်းပါတယ်လို့ အော်ဟစ်အလိုးခံတာ ကြားကတည်းက သူမ မေမေ့ကိုမနာလိုဖြစ်မိခဲ့သည်။ ခုတော့ အဲ့လီးကြီးကိုသူပိုင်ရတော့မည်။ ခွင့်လွှတ်ပါမေမေ.. သမီး.. ဦးကိုချစ်မိပီ။ သီရိ မျက်လုံးကလေးကိုမှိတ်လိုက်ပီး ဦးရဲ့လီးကို အသာလေးငုံစို့ပေးလိုက်လေသည်။ မင်းမင်းလောက်ပျော်နေသောသူ ရှိမယ်မထင်ပါ။ နှစ်ပေါင်းများစွာ မထား၏တိတ်တိတ်ပုန်းလင်ငယ်လို သစ္စာရှိစွာ ချစ်ခဲ့သည်။ သီရိလေးကို စမြင်ကထည်းက မထားရဲ့ကိုယ်ပွားလေးလို ချစ်မိခဲ့ပြန်သည်။ သစ္စာရှိခြင်းတန်ဖိုးကို သူပြန်ရလေသည်။ ဦးရဲ့လရည်တွေ ကျမအာဂေါင်ထည်းတိုးဝင်လာသည်။ ထွေးမထုတ်ရက်ပဲ မျိုချလိုက်မိသည်။ မထား အစောကြီးထည်းက နိုးနေပါသည်။ မင်းမင်း သူ့သမီးကို နမ်းလိုက်စဉ်ကပေါ့။ အိမ်ချင်ယောင်ဆောင်ပီး ရှေ့ခုံနှစ်ခုကြားလေးမှ ချောင်းကြည့်နေခဲ့သည်။ သီရိ လီးစုပ်ပေးသည်အထိပေါ့။ မထားမျက်ရည်ဝဲမိလေသည် ပီတိမျက်ရည်ပါ။

နှစ်ပေါင်းများစွာ ပိုင်ဆိုင်ခဲ့သောလီးကြီးကိုသမီးဆီ အမွေးပေးလိုက်ရ၍ နှမြောသလို သမီးဘဝအတွက် စိတ်ချရပါပီ။ ချောင်းသာသို့ရောက်လေပီ။ သုံးယောက်သား ပျော်ရွှင်စွာလည်ပတ်ခဲ့ကြပြီး အိမ်ပြန်ရောက်ခဲ့သည်။ “မင်းမင်း နင်သီရိကို လက်ထပ်ပြီးရင် ငါ့ကိုမေ့သွားမှာလား” “ဟာ မဟုတ်တာ နင်က ငါ့အချစ်ဦးလေဟာ” အလည် visa နှစ်လမပြည့်ခင် မင်္ဂလာပွဲလေး အကျင်းချုံးလုပ်လိုက်သည်။ မင်္ဂလာဦးည သာယာပေစွ။ သီရိမှာ အစွမ်းကုန်လှနေလေသည်။

မင်္ဂလာကုတင်ဘေးမှာ ခေါင်းလေးငုံ့ပီးရှက်နေသည်။ မင်းမင်း မင်္ဂလာဝတ်စုံကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ သီရိလေးကို ပက်လက်လှန်ကာ ပါကင်အဖုတ်လေးကို နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ လျှာကြမ်းကြီးဖြင့် အဖုတ်ကွဲတလျောက် ယက်ချလိုက်ရာ သီရိ နတ်ပြည်ရောက်သလို ခံစားနေရသည်။ ပန်းရောင်နို့သီးခေါင်းလေးကို ငုံစို့ပေးပြန်သည်။ ထို့နောက် နှုတ်ခမ်းလေးကို ကစ်ဆင် ရိုက်ပီး အမွေးနုလေးအောက် ရှက်ရွံကာ စိနေသောအဖုတ်လေးကို လီးမာကြီးနဲ့ လိုးချလိုက်ပါတော့သည်။ “ဗြစ် ဒုတ် ” “အား….” သီရိ မျက်ရည်လေးဝဲလာပီး “ဦး..သမီးကို ပစ်မသွားနဲ့နော်” ဟုပြောရင်း မင်းမင်း ကိုတင်းကြပ်စွာ ဖက်လိုက်လေတော့သည်။ ။

 

 ပြီးပါပြီ