ပညာရွိ နဲ႔ အႏွိပ္သည္

••• ပညာရွိ နဲ႔ အႏွိပ္သည္

နႏၵာမုိးၾကယ္

မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္က ပိဋကတ္အရာတြင္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကိုယ္တိုင္ လက္ဖ်ားခါယူ ရေလာက္ .ေအာင္ေတာ္ေသာ ပညာရွိတစ္ဦးရွိခဲ့ဖူးသည္။ အႀကီးေတာ္ ဦးမႈိ ဟုေခၚသည္။ မင္းတုန္းမင္း၏ သားေတာ္ႀကီးမလြန္မင္းသား၊ ၿမင္ကြန္းမင္းသားတို႔၏ အႀကီးေတာ္ျဖစ္သည္။ ပုဂံမင္းသမီးမိမိ ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့သည္။

အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ၿပီးေနာက္ ရန္ကုန္လမ္းမေတာ္အထက္လမ္းတြင္ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က ဆရာႀကီး ေမာ္ပီဆရာသိန္းသည္ ဦးမိႈထံတပည့္ခံကာ ပညာရွာမွီးေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔တြင္ အႀကီးေတာ္ထံသို႔ လူငယ္တစ္ဦးေရာက္ရွိလာသည္။ လာရျခင္းအေၾကာင္းမွာ ပုဇြန္ေတာင္မွ ပြဲစားႀကီး တစ္ဦးက ရွင္ျပဳမဂၤလာပြဲအတြက္ ဆုေတာင္းစာေရးေပးရန္ျဖစ္သည္။ ထိုလူငယ္သည္ အႀကီးေတာ္ဦးမႈိအား အထင္ေသးဟန္ျဖင့္ –

“ပြဲစားႀကီးလႊတ္လို႔ ေရာက္လာတာ၊ ပြဲစားႀကီးက သူ႔ရွင္မဂၤလာပြဲအတြက္ အေကာင္းတကာ့ အေကာင္းဆုံး ေသေသခ်ာခ်ာျဖစ္ေအာင္ေရးေပးပါတဲ့၊ အဲဒီအတြက္ ေငြ ၃၀လည္း ေပးလိုက္တယ္” ဟု အမႈအရာမေလးခန္႔၊ အမိန္႔သံျဖင့္ဆိုသည္။ သည္ေတာ့ အႀကီးေတာ္က ခပ္ျပတ္ျပတ္ –

“ေဟ့သူငယ္…မင္းရဲ့ပြဲစားႀကီးကို ေျပာလိုက္၊ ငါမအားဘူး၊ မေရးနိုင္ဘူးလို႔၊ ေငြကို ျပန္ယူသြား”

လူငယ္ကလည္း ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညြိတ္ကာ ျပန္သြားေလသည္။ အနားတြင္ ရွိတဲ့ ေမွာ္ပီဆရာသိန္းမွာ နားမလည္။ အဲဒီေနာက္အႀကီးေတာ္က သမီးျဖစ္သူကိုေခၚ၏။

“ဟဲ့…သမီး မယ္တင့္ ၊ သည္ကိုလာစမ္း ။ အိမ္မွာေဈးသုံးဖို႔အတြက္ ဘယ္ေလာက္က်န္ေသးလဲ”

‘‘တစ္က်ပ္ ေျခာက္မူးေလာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္ အေဖ”

ထို႔ေနာက္ အႀကီးေတာ္က ဆရာသိန္းဘက္ကိုလွည့္ကာ “မင္းျမင္တဲ့အတိုင္းပဲ ေမာင္သိန္း၊ ပြဲစားႀကီးေရးခိုင္းတဲ့စာကို ငါမေရးတတ္ဘဲ ေနမလား၊ လက္တန္းေတာင္ခ်ေရးလို႔ရေသးတယ္၊ သူေပးတဲ့ ေငြ ၃၀ ကိုယူလိုက္ရင္ ငါအဆင္ေျပေျပ သုံးစြဲနိုင္ၿပီမဟုတ္လား”

“ဒါေပမယ့္ ကြယ္ မင္းစဥ္းစားၾကည့္စမ္း။ ငါ့ဆီလႊတ္လိုက္တာ သူတို႔မေရးတတ္လို႔ လႊတ္လိုက္ၾကတာ။ အာဏာသံ၊ အမိန္႔သံနဲ႔ “ေကာင္းေကာင္းေရးေပးလိုက္ပါ” ဆိုေတာ့ စိတ္ထဲဖ်င္းခနဲ ၿဖစ္ၿပီး ငါျငင္းလိုက္တာပဲ။ ငါ့အေနနဲ႔ ငါ့စာကိုဖ်င္းေအာင္ ေရးမွာတဲ့လား၊ သူနားမလည္လို႔ မတတ္လို႔ အႀကီးေတာ္မင္းေရ၊ ေရစက္ခ်ဆုေတာင္းစာေလး မစပါ ဆိုရင္ ငါကျငင္းမွာမဟုတ္ပါဘူး၊ ဂုဏ္ဓန ၾကြယ္ဝသူျဖစ္လို႔ အာဏာသံေလးနဲ႔ လာေျပာတာေတာ့ ငါကမခံခ်င္ဘူးေဟ့”

“မွတ္ထား ၊ ငါတို႔မရွိတဲ့အခါ မင္းတို႔လည္း ဆရာအေခၚခံရလိမ့္မယ္၊ ပညာရွိလုပ္မယ္ဆိုရင္ အႏွိပ္သည္နဲ႔ မတူေစနဲ႔၊ သူတို႔မွာ ေငြရွိတာက တစ္မ်ိဳး ၊ တို႔မွာက ပါရမီအေလ်ာက္ ဆည္းပူးလာခဲ့ရတဲ့ ပါရမီျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထမင္းကိစၥ ဝမ္းေရးကိစၥအတြက္ေၾကာင့္ေတာ့ ဓနဂုဏ္ႀကီးတဲ့သူေအာက္ ဒူးမတုပ္ေလနဲ႔၊ ၾကပ္ၾကပ္မွတ္ထား” ဟု ေမွာ္ပီဆရာသိန္းအား ဆုံးမခဲ့ေလသည္။

ေနာက္တစ္ရက္ၾကာေသာ္ ပြဲစားႀကီးကိုယ္တိုင္ ေရာက္လာခဲ့ၿပီး ပုဆိုးတစ္ထည္၊ ေငြ ၅၀ က်ပ္ႏွင့္ ရိုေသစြာကန္ေတာ့ေတာင္းပန္မွ အႀကီးေတာ္ဦးမႈိလည္း ေရစက္ခ်စာကို ေရးေပးလိုက္ေလေတာ့သည္။

--------------------------------------------------------------------------

ref : သိသင့္သိစရာ သမိုင္းဝင္ ျဖစ္ရပ္မ်ားစြာ – နႏၵာမိုးၾကယ္
ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္း
creadit : ayesay