၁၉၀၀ ျပည့္ႏွစ္ေက်ာ္ကာလမွာပါ။ အဂၤလန္ႏိုင္ငံက ဆင္းရဲတဲ့ အလုပ္ၾကမ္းသမား ကလတ္ဆိုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔မိန္းမနဲ႔ ကေလး ၉ ေယာက္ကို ေခၚၿပီး အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ သြားေရာက္ အေျခခ်ေနထိုင္ခ်င္တယ္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ အခြင့္အလမ္းေပါမ်ားလို႔ ႀကီးပြားခ်မ္းသာမယ္ ထင္လို႔ပါ။ သူနဲ႔ သူ႔မိန္းမတို႔ဟာ အလုပ္မ်ိဳးစံုလုပ္ၿပီး အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို သြားဖို႔ သေဘၤာခ စုၾကတယ္။ သံုးႏွစ္ၾကာမွ ခရီးစရိတ္အတြက္ လံုေလာက္တဲ့ ပိုက္ဆံရတယ္။
သေဘၤာလက္မွတ္ေတြလည္း ဝယ္ထားလိုက္ျပီ။ ပတ္စ္ပို႔စတဲ့ ခရီးသြားစာရြက္စာတမ္းေတြလည္း ၿပည့္ျပည့္စံုစံု လက္ထဲေရာက္ေနၿပီ။ ကလတ္တို႔ မိသားစုတစ္စုလံုးလည္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို သြားဖို႔ စိတ္လႈပ္ရွားေပ်ာ္ေနၾကတယ္။
သေဘၤာမထြက္ခင္ သီတင္းတပါတ္အလိုမွာပါ။ အငယ္ဆံုးသားေလးဟာ ေခြး႐ူးကိုက္ခံရတယ္။ ဆရာဝန္က ကေလးကို ေဆးထိုးေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ တျခားသူေတြကို ေခြး႐ူးေရာဂါကူးမွာစိုးလို႔ က်န္းမာေရးဌါနက သူတို႔အိမ္ကို ခ်ိပ္ပိတ္လိုက္တယ္။ သူတို႔ကို ၂ ပါတ္တိတိ အိမ္ျပင္မထြက္ႏိုင္ေအာင္ အိမ္နားမွာ အေစာင့္ခ်ထားတယ္။ ကလတ္နဲ႔ သူ႔မိန္းမတို႔ အရမ္းကို စိတ္ဓါတ္က်သြားတယ္။ သေဘၤာထြက္တဲ့ရက္ေက်ာ္သြားမွ အိမ္ျပင္ထြက္လို႔ ရတယ္။ လက္မွတ္ဖိုး ဆံုးသြားၿပီ။ ေနာက္ထပ္ သေဘၤာလက္မွတ္ခရဖို႔ ႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ၾကာၾကာ စုရအံုးမယ္။ ကလတ္က ငါတို႔ဘဝဟာ ကံဆိုးလိုက္တာ၊ဘုရားသခင္မတရားဘူး၊ ေခြး႐ူးကိုလည္း က်ိန္ဆဲေျပာေနတယ္။
သူတို႔လိုက္ပါစီးနင္းမယ့္ သေဘၤာႀကီးဟာ ၁၉၁၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁၀ ရက္ေန႔မွာ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ ေဆာက္သင္ပတန္ ဆိပ္ကမ္းက ထြက္ခြာသြားတယ္။ ၅ ရက္ေျမာက္ေန႔ ဧၿပီလ ၁၅ ရက္ေန႔ မနက္မွာ သေဘၤာႀကီးဟာ ေျမာက္အတၱလန္တိတ္သမုဒၵရာထဲမွာ ေရခဲေတာင္နဲ႔တိုက္မိျပီး နစ္ျမဳပ္သြား တယ္။ သေဘၤာေပၚပါသူ ဝန္ထမ္းနဲ႔ ခရီးသည္ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ထဲက ၁၅၀၀ ေက်ာ္ဟာ သေဘၤာနစ္ျမဳပ္ရာမွာ ပါသြားၾကသလို ေရနစ္ၿပီး ေသဆံုးကုန္ၾကတယ္။ အဲဒီသေဘၤာက ကမာၻေပၚမွာအႀကီးဆံုး ခရီးသည္တင္ ပင္လယ္ကူးသေဘၤာႀကီး တိုင္တန္နစ္ (Titanic) ပါ။
ဒီအခါမွ ကလတ္ဟာ ကံေကာင္းေလျခင္းဆိုၿပီး ဘုရားသခင္ကိုသာမက သူ႔သားကို ကိုက္တဲ့ ေခြး႐ူးကို ပါ ေက်းဇူးေတြ တင္ေနတယ္။
ဗန္းေမာ္သိန္းေဖ
၂၇-၀၁-၂၀၁၇
သေဘၤာလက္မွတ္ေတြလည္း ဝယ္ထားလိုက္ျပီ။ ပတ္စ္ပို႔စတဲ့ ခရီးသြားစာရြက္စာတမ္းေတြလည္း ၿပည့္ျပည့္စံုစံု လက္ထဲေရာက္ေနၿပီ။ ကလတ္တို႔ မိသားစုတစ္စုလံုးလည္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို သြားဖို႔ စိတ္လႈပ္ရွားေပ်ာ္ေနၾကတယ္။
သေဘၤာမထြက္ခင္ သီတင္းတပါတ္အလိုမွာပါ။ အငယ္ဆံုးသားေလးဟာ ေခြး႐ူးကိုက္ခံရတယ္။ ဆရာဝန္က ကေလးကို ေဆးထိုးေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ တျခားသူေတြကို ေခြး႐ူးေရာဂါကူးမွာစိုးလို႔ က်န္းမာေရးဌါနက သူတို႔အိမ္ကို ခ်ိပ္ပိတ္လိုက္တယ္။ သူတို႔ကို ၂ ပါတ္တိတိ အိမ္ျပင္မထြက္ႏိုင္ေအာင္ အိမ္နားမွာ အေစာင့္ခ်ထားတယ္။ ကလတ္နဲ႔ သူ႔မိန္းမတို႔ အရမ္းကို စိတ္ဓါတ္က်သြားတယ္။ သေဘၤာထြက္တဲ့ရက္ေက်ာ္သြားမွ အိမ္ျပင္ထြက္လို႔ ရတယ္။ လက္မွတ္ဖိုး ဆံုးသြားၿပီ။ ေနာက္ထပ္ သေဘၤာလက္မွတ္ခရဖို႔ ႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ၾကာၾကာ စုရအံုးမယ္။ ကလတ္က ငါတို႔ဘဝဟာ ကံဆိုးလိုက္တာ၊ဘုရားသခင္မတရားဘူး၊ ေခြး႐ူးကိုလည္း က်ိန္ဆဲေျပာေနတယ္။
သူတို႔လိုက္ပါစီးနင္းမယ့္ သေဘၤာႀကီးဟာ ၁၉၁၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁၀ ရက္ေန႔မွာ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ ေဆာက္သင္ပတန္ ဆိပ္ကမ္းက ထြက္ခြာသြားတယ္။ ၅ ရက္ေျမာက္ေန႔ ဧၿပီလ ၁၅ ရက္ေန႔ မနက္မွာ သေဘၤာႀကီးဟာ ေျမာက္အတၱလန္တိတ္သမုဒၵရာထဲမွာ ေရခဲေတာင္နဲ႔တိုက္မိျပီး နစ္ျမဳပ္သြား တယ္။ သေဘၤာေပၚပါသူ ဝန္ထမ္းနဲ႔ ခရီးသည္ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ထဲက ၁၅၀၀ ေက်ာ္ဟာ သေဘၤာနစ္ျမဳပ္ရာမွာ ပါသြားၾကသလို ေရနစ္ၿပီး ေသဆံုးကုန္ၾကတယ္။ အဲဒီသေဘၤာက ကမာၻေပၚမွာအႀကီးဆံုး ခရီးသည္တင္ ပင္လယ္ကူးသေဘၤာႀကီး တိုင္တန္နစ္ (Titanic) ပါ။
ဒီအခါမွ ကလတ္ဟာ ကံေကာင္းေလျခင္းဆိုၿပီး ဘုရားသခင္ကိုသာမက သူ႔သားကို ကိုက္တဲ့ ေခြး႐ူးကို ပါ ေက်းဇူးေတြ တင္ေနတယ္။
ဗန္းေမာ္သိန္းေဖ
၂၇-၀၁-၂၀၁၇
